Big Bend NP - Santa Elena Canyon

woensdag 15 april 2015

Vandaag gaan we de andere kant van het National Park verkennen, wel over de verharde wegen want op de dirty roads, de onverharde wegen mogen we met een camper niet komen. Gelukkig zijn de meest interessante en mooiste highlights wel voor ons bereikbaar.

We vertrekken voor 10:00 uur en na de gebruikelijke dump rijden we richting de Santa Elena Canyon aan de andere kant van de Big Bend NP.  In het Big Bend National Park (3.242 km²) heerst overwegend een woestijnklimaat, met grote temperatuurverschillen. In het voorjaar razen zware voorjaarsstormen over Big Bend als het kwik langzaam begint te stijgen. De warmste maanden tijdens de zomer zijn mei, juni en juli. 

De ergste warmte wordt dan regelmatig afgekoeld door middagregen. De herfst en winter zijn seizoenen waarin Big Bend snel afkoelt, temperaturen tot ver onder het vriespunt zijn dan niet ongewoon. Oktober tot en met december zijn ook de natste maanden. Veel voorkomende zoogdieren zijn zwarte beren, bergleeuwen, vleermuizen, jackrabbits, bevers, coyotes, bighorn sheep en muildierherten. We hebben buiten een dodelijk verongelukte coyote deze dieren niet gezien, maar zijn daarvoor ook niet op de juiste tijden en plaatsen geweest. In het Big Bend National Park leven vele reptielen en amfibieën, maar liefst 31 soorten slangen, waaronder vier soorten ratelslangen. De Mojave ratelslang is hiervan het gevaarlijkst. 

Pitaya cactus

Vogels overleven er ook prima, wat goed te zien is aan soorten als pelikanen, reigers en 27 soorten roofvogels. We hebben wel veel vogels gespot en heel veel hagedissen in alle kleuren en schakeringen gezien. Op de camping zien we de Desert Cottontail, een woenstijnkonijn met een witte bolstaart.

Onderweg stoppen we diverse keren om de omgeving te bewonderen en diverse cactussen te fotograferen. De omgeving is prachtig, het is een rots woestijn met bergen op de achtergrond. We zijn hier in het goede jaargetijde want alles staat volop in bloei, we zien fel gele Prickly pear cactussen, hard rose Pitaya cactussen, rode Claret cup cactussen, Desert marigold, fel rode Octillo en bloeiende Torrey yucca’s en dan nog de vele donkerblauwe Bluebonnets. 

Ocotillo

Nooit geweten dat een woestijn zo kleurrijk kon zijn. We komen onderweg ook nog diverse Roadrunners tegen maar ze zijn ons allemaal te snel af, die beestjes kunnen tot 32 km/u rennen. Het lijkt wel of ze het er om doen, ze steken snel de weg over en voordat je met je ogen kan knipperen, laat staan fotograferen, zijn ze in het stuikgewas verdwenen. Zelfs met een fototoestel in de aanslag nog geen staartveertje kunnen vastleggen. 

We rijden om het Chisos Basin heen, een plateau hoog in de Chisos Mountains, de verharde weg van ongeveer 6 miles, is te smal en bochtig en het wordt sterk afgeraden om daar over heen te rijden voor met voertuigen van meer dan 24 ft, omdat onze camper 31 ft is nemen we dat risico maar niet. 

Ross Maxwell scenic Drive

We rijden dus om het gebergte heen naar de Ross Maxwell scenic drive. Deze route rijden we helemaal af naar het eindpunt, waarbij we natuurlijk diverse stops maken vanwege het uitzicht. Het heeft hier waarschijnlijk flink geregend want we moeten het laatste stuk twee maal door een wash- out heen rijden, een dip in de weg waar kleine kreekjes en de weg elkaar kruisen, zodat we door een behoorlijk diepe plas moeten rijden. Het water spat door onze camper flink hoog op. Er wordt druk gewerkt door parkbeheer om de wegen weer schoon te maken en alle modder van de opgedroogde wash-outs weer weg te vegen. Aan het einde van de route komen we bij de Santa Elena Canyon, hier willen we weer een trail lopen.

Deze trail staat beschreven als “easy” maar dat valt ons toch wat tegen. Eerst moeten we door een uitloper van de Rio Grande River waden, gelukkig heeft iemand een paar grote stenen in het water neergelegd zodat we redelijk droge voeten kunnen houden. Dan lopen we langs de oeverrand door hoge begroeiing naar het begin van de trail. Het eerste stuk is flink klimmen over schuine betonplaten en grote traptreden, maar hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht. Na een stief kwartiertje klimmen zijn we op het hoogste punt gekomen en daalt de route af naar de rivieroever. Dit is wat makkelijker lopen al lijkt er geen einde aan het pad te komen. Na drie kwartier hebben we het einde gevonden en staan we aan het water de kloof in te kijken. De Santa Elena Canyon waar de Rio Grande River doorheen stroomt is hier heel smal, aan beide zijden toren de steile rotswanden hoog boven ons uit. De stilte om ons heen, het gevoel helemaal alleen te zijn en die hele steile rotsen naast ons zijn overweldigend mooi. Het was de tocht hiernaar toe zeker waard.

Santa Elena Canyon

De kloof in betekent ook de kloof weer uit dus moeten we dezelfde weg ook weer terug. Eerst het zandpad schuin omhoog, dan een wat steiler rotsig pad met af en toe hoge traptreden. Boven gekomen zijn we behoorlijk verhit, de tocht is windstil en naar schatting dik boven de 30 ˚C. De traptreden omlaag gaan nu veel makkelijker dan omhoog op de heen weg, zodat we over de terugweg maar een half uur doen. Het was erg warm tijdens de wandeling dus een paar minuutjes de airco aan en een ijsje hebben we wel verdiend als we terug zijn in de camper, het heeft zo zijn voordelen om je eigen huisje met vriezer bij je te hebben.

Nu hebben we, op die 6 miles na, alle verharde wegen in het park gereden. Om het park via de west-entrance te verlaten moeten we dezelfde route weer terug. Dus rijden we de Ross Maxwell scenic drive nogmaals en stoppen we nog enkele keren op plaatsen die we op de heenweg hebben overgeslagen. Om half vier nemen we afscheid van het Big Bend National Park en rijden we naar Terlingua. We vinden het nog te vroeg om te stoppen voor vandaag en rijden door naar Alpine waar we eindelijk weer een benzine station tegenkomen. We gooien de tank niet helemaal vol want ze weten hier kennelijk heel goed dat er weinig concurrentie is, het is behoorlijk duur. We vinden een klein RV park langs de highway waar we willen overnachten. Bij aankomst  schijnt de zon nog steeds, maar in de verte zien we donkere wolken aankomen. Na het eten koelt het heel snel af en is het te fris om nog buiten te zitten maar binnen met alle ramen weer open is het heerlijk, net als we om half tien alle ramen hebben dichtgedaan begint de camper hevig te schudden en worden we overvallen door een storm met felle windstoten en regenbuien. Na een uur is het plots weer rustig en is kunnen we met een gerust hart op één oor.

Vandaag gereden: 188 miles  (303 km)

Campground: B C Ranch RV Park – Alpine