Nashville - Honky Tonk street

donderdag 2 april 2015

We hebben alle tijd want het is nog maar een klein stukje naar Nashville. We testen vanochtend eerst de douche maar eens, prima douche, ruimte genoeg, waterdruk voldoende, niets mis mee dus. Als we allebei gedoucht hebben blijft echter het water staan in de douchebak, wat we ook proberen het water wil niet wegstromen. Eerst maar even koffie drinken en dan nadenken waar dat aan kan liggen en wat we daar aan moeten doen. Instructieboek erbij gepakt en dan blijkt de “gray” watertank vol te zitten, wel erg snel na twee en een halve dag. 

Mooie gelegenheid om dan de freshwater tank maar even helemaal leeg te laten lopen zodat we ook de laatste restjes antivries kwijt zijn. We dumpen beide vuilwater tanks en inderdaad de douchebak loopt leeg, we hebben weer wat geleerd. Het vullen van de freshwater tank duurt weer een tijdje, 190 liter is best veel. Voor we alles afgekoppeld, opgeruimd en gecontroleerd hebben, is het al half twaalf als we gaan rijden.

We rijden de stad in en zien de enorme campus van de Vanderbilt University. Deze prestigieuze universiteit is opgericht in 1883 door Cornelius Vanderbilt met als doel het zuiden van Noord-Amerika een universiteit van wereldklasse te geven. Zoals zijn naam al doet vermoeden, stamt hij af van Nederlandse voorvaderen uit De Bilt. Grappig zo ver weg en toch weer dichtbij. We gaan eerst de campground opzoeken in Nashville, de enige camping in de buurt van het centrum  blijkt een City Park campground te zijn. Als we daar aankomen is het gewoon een groot parkeerterrein naast een multifunctionele sport- en evenementen- beurzenterrein, de Tennesse Fairgrounds, met een heus race circuit voor speedway cars.

Op de immense parkeerterreinen is een kleine strook ingericht voor campers. Op deze strook met stroom en wateraansluitingen kunnen 20 campers parkeren. Gelukkig staan er al twee campers anders hadden we het nooit gevonden. We parkeren onze camper op een lege plek maar zien nergens een mogelijkheid om ons te melden of te betalen, alleen een bord bij de ingang geeft aan dat het stageld  $35 per nacht kost. Eerst maar lunchen, daarna kijken we wel of we iemand vinden die ons kan informeren. Geen levende ziel te bekennen tot er nog een grote RV aankomt rijden met een Jeep Cherokee als sleep. We vragen de bestuurder of hij weet waar we kunnen betalen, maar ook hij is hier nieuw. Hij wil wel het nummer bellen dat op het bord bij de ingang staat want ook hij is benieuwd hoe de zaken geregeld zijn. Blijkt dat we gewoon op een plek kunnen gaan staan en dat er in de loop van de dag wel iemand langs komt om af te rekenen. Een volgende vraag aan deze Amerikaanse camperaar is of hij weet hoe wij met het OV in het centrum van Nashville kunnen komen?

We weten dat we in het centrum met onze camper niet kunnen parkeren dus die willen we op de campground laten staan. De man stelt zich voor als Dan maar is hier ook nog nooit geweest, hij komt uit Florida en komt hier zijn zus bezoeken. Hij biedt ons spontaan aan om ons met zijn Jeep naar het centrum te brengen, dan kunnen we vanavond een taxi terug nemen, het is ongeveer 10 minuten rijden naar het centrum. Wat een geweldig aanbod, we sluiten onze en zijn camper aan op water en stroom, pakken onze regenjassen in een rugzakje in en dan brengt Dan ons weg.

We hebben vandaag met een aantal regenbuien te maken maar het is wel warm, bijna 27˚C. In het centrum van Nashville lopen we over Broadway Street, een gedeelte van deze straat is de beroemde Honky Tonk street omdat hier veel bars en restaurants zijn en overal de hele dag levende muziek wordt gespeeld. Hiervoor zijn we per slot naar Nashville gekomen, hier hebben we drie jaar geleden erg van genoten en het blijft genieten van al deze muzikale hoogte- en dieptepunten. 

Tootsies

De bar waar we de vorige keer veel tijd hebben doorgebracht, blijkt nu een restaurant te zijn dus gaan we naar een ander café en drinken daar wat. De twee al wat oudere zangers/gitaristen zijn niet zo geweldig, dus tijd voor de volgende bar. Volgende stop is Tootsies Wild Orchid Lounge, het meest bekende café / bar van Honky Tonk street. Hier is het altijd druk maar we hebben mazzel dat er net twee barkrukken vrij komen. De band die hier speelt is echt goed, de zanger hitst het publiek aardig op als hij bovenop de bar gaat staan zingen. Van Tootsies is ook bekend dat daar altijd goede bands staan. Het verhaal wil dat hier veel bekende country & western artiesten zijn ontdekt. Het is nog steeds de hoop van menige band of artiest om zo ontdekt te worden. Vanaf 1925 groeide de populariteit van Nashville’s radioprogramma Barn Dance (later Grand Ole Opry) met live muziek. De stad benoemt zichzelf de hoofdstad van de countrymuziek. Tegenwoordig is de Nashville’s muziekindustrie zo ontwikkeld dat er ook andere genres worden geproduceerd. De generaties countrymuzikanten die er zijn grootgebracht, kun je bewonderen je in de Country Music Hall of Fame & Museum. Hier hangen duizenden gouden platen en zie je hoe de countrymuziek het kloppende hart van Nashville is geworden. Daar hangt de gitaar van Johnny Cash, staat de gouden Cadillac van Elvis en zie je de studio waar Dolly Parton ooit “I Will Always Love You” opnam.

Layla's

Als we weer verder lopen zien we bij Layla’s de band van drie jaar geleden op het podium staan, wat een toeval. We drinken hier ook wat, de band heeft inmiddels meer ervaring en is een stuk beter dan drie jaar terug, maar nog steeds niet ontdekt dus. Toch zoeken de vele producers die Nashville rijk is, vooral de talenten met hun zelfgeschreven nummers. Veertien kilometer ten noordwesten van de stad ligt Music Valley. Hier vind je hét country-podium van Nashville, the Grand Ole Opry House, waar we op onze eerdere reis al eens zijn geweest. Na vier uur barretjes aflopen is het tijd om voor de inwendige mens te zorgen en we vinden het Demons Pasta & Steakhouse terug waar we goede ervaringen mee hadden. Ook nu laten we ons de steak en de pasta weer goed smaken. We wandelen daarna nog weer over het Honky Tonk street en luisteren nog naar diverse bandjes, de één wat beter als de ander. Wat een fantastische sfeer met al die country muziek en liefhebbers. We nemen uiteindelijk om 23:00 uur een taxi terug naar de campground, waarbij Cathy de weg moet wijzen, want de taxichauffeur was niet zo bekend en nog nooit op de Tennessee Fairgrounds geweest. Een soort Utrechtse taxi chauffeur die de Jaarbeurs niet kent, tja onder welke steen in Nashville hij onder vandaan gekropen ?

Vandaag gereden: 24 miles (39 km)

Campground: Tennesse Fairgrounds Campground – Nashville Tennesse