Aankomst in Los Angeles

zaterdag 2 mei 2015

Vandaag lijkt het wel of alles tegenzit. We beginnen nog goed, lekker ontbijt, koffie in het zonnetje. We verlaten het park via de Noord ingang en gaan nog even het Visitors Center binnen voor een laatste souvenirtje. 

Oasis of Mara

Achter het Visitor Center ligt de Oasis of Mara met een rondwandeling van 800 meter, hier zouden 29 palmen zijn waar ook het plaatsje naar genoemd is. Dit lijkt ons nog wel leuk maar de oase is volkomen verwaarloosd, overal liggen afgestorven palmen. Er staan er nog wel een paar rechtop maar zeker geen 29, er is ook weinig water te zien en wat er is, is ernstig vervuild met groot achterstallig onderhoud. We vinden alleen een paar Desert Iguana’s, grappige en nieuwsgierige reptielen. Het Visitor Center wordt momenteel opgeknapt, mogelijk is daarna de tuin met de oase met de palmen aan de beurt. We hebben hier wel een beetje internet zodat we in ieder geval onze camping app bij kunnen werken. We zijn nu op weg naar Los Angeles maar willen dat niet in één dag doen. We maken een tussenstop in Chino een van de steden die al helemaal geïntegreerd zijn in Los Angeles en doen daar inkopen voor de laatste paar maaltijden. Zo langzamerhand raakt alles op en dat is maar goed ook want over drie dagen moeten we de camper inleveren. Tijdens het winkelen zijn we ineens onze winkelwagen kwijt. We doorzoeken de hele winkel, en dit blijkt dus één van de grootste winkels te zijn die we afgelopen vakantie zijn tegengekomen, maar vinden onze winkelwagen nergens meer terug. Na een half uur alle gangpaden twee keer te hebben bekeken, geven we het op, pakken een lege kar en beginnen opnieuw met het verzamelen van de boodschappen. Wie neemt nu een winkelwagentje met spulletjes van een ander mee, moeten we weer de hele winkel door.

Desert Iguana

Ook de benzine raakt op, we sluiten aan in de file bij het benzine station naast de Walmart maar als we aan de beurt zijn krijgen we geen druppel benzine omdat we geen lid zijn van Sam’s Club. We worden doorverwezen naar een ander benzinestation een mile verderop, weer wachten tot er een pomp vrij is, onze postcode werkt weer eens niet, dus naar de kassa en dan blijkt dat dit benzinestation als enige geen creditcards accepteert, alleen debit cards. Volgende benzinestation dan maar, weer in de rij, en dan eindelijk kunnen we tanken, wel tegen woekerprijzen, de benzine is hier in California een hele dollar duurder dan in Arizona en daar vonden we het al duur ten opzichte van de andere staten waar we doorheen gekomen zijn. Drie kwartier en 150 USD kostte het ons om de tank weer vol te krijgen. We hebben deze vakantie getankt voor 2,00 USD per gallon tot nu voor 3,74 USD per gallon. Wij denken dat er veel tax op brandstof zit, de staat California was enkele jaren geleden bankroet en ging bijna failliet. Je kan aan alles zien dat het er financieel niet goed voorstaat, heel veel achterstallig onderhoud van de wegen, heel veel zwerfvuil, veel armoedige woningen en mensen, troosteloos en verpauperd.

Nu op zoek naar een camping. Er zijn er niet zo veel in deze omgeving, de dichtstbijzijnde drie campings zijn in de buurt van San Dimas, 11 miles rijden. We worden via diverse highway’s en een interstate gestuurd door de navigatie, tijdens de avondspits blijkt dit bepaald geen pretje. Zo dicht bij Los Angeles is het erg druk en komen we diverse files tegen. We moeten veelvuldig van baan wisselen omdat de ene afslag rechts zit en de andere links. We komen uiteindelijk zonder kleerscheuren bij het RV park van onze keuze aan, maar dan blijkt dit een trailer park te zijn met enkele losse plaatsen voor RV’s, zeg maar een soort zigeunerkamp maar dan wel met heel erg kleine plekken en heel dicht op elkaar. We voelen ons hier niet echt welkom als iedereen ons na staart zonder terug te groeten en verlaten het kamp. De twee andere campgrounds in de buurt zijn vreselijk duur maar het is niet anders, we rijden richting een KOA campground. Als we die eindelijk hebben bereikt is het inmiddels 19:05 uur. De receptie sluit om 19:00 uur en hoewel er wel iemand aanwezig is en achter de balie aan het werk is en zij ons ook ziet door de glazen deur mogen wij er niet meer in. We moeten het zelf maar regelen. Buiten staan er een paar enveloppen in een rekje waar de nog vrije plaatsen aangegeven staan, daar kunnen we er één van uitkiezen en het geld in de enveloppe in de brievenbus deponeren. Het blijken erg kleine plekken te zijn waarbij we niet eens ruimte hebben om onze eigen stoelen buiten neer te zetten en dat voor een bedrag dat tweemaal zo veel is dan de duurste camping tot nu toe. We zijn te moe om verder te trekken en de zon is al onder, dus sluiten we de camper aan en gaan binnen zitten. Hopelijk wordt morgen alles beter en zien we het zonnetje weer schijnen. We rijden dan richting de kust bovenlangs Los Angeles op zoekt naar een gezelliger oord. Soms zit het mee en soms zit het een beetje tegen.

Vandaag gereden: 154 miles  (248 km)

Campground: Los Angeles KOA campground – Pomona